De kracht van framing in het klimaatdebat
Frame 1: Red de planeet!
Ik heb er lang over nagedacht, me verdiept in de huidige stand van de wetenschap en de voor- en nadelen tegen elkaar afgewogen.
Mijn conclusie: we hoeven de planeet niet te redden. De planeet redt zichzelf wel. Of we nu anderhalve graag opwarmen, twee graden, drie of vier: de planeet zal er niet door vergaan.
Of wij mensen er nog op kunnen leven? Dat is een hele andere vraag. Om onszelf te redden zullen we flink aan de bak moeten en de opwarming afremmen in tempo en beperken in eindresultaat. Maar hoe krijg je mensen daarin mee?
Frame 2: ‘Klimaatverandering is door de mens veroorzaakt, dus de mens moet het oplossen.’
Hoeveel jaar hebben we al energie besteed aan de vraag of en zoja, in hoeverre, de opwarming van de aarde door de mens wordt veroorzaakt?
Een succesvol patroon dat klimaatscepsis of niets doen in de hand werkt: iemand trekt het in twijfel en als naïeve lemmingen springen de goedbedoelende in het feitenravijn om aan te tonen dat de menselijke invloed wel degelijk aanwezig en cruciaal is. Als er dan van de honderd rapporten er een paar in twijfel te trekken zijn, kunnen de sceptici weer twijfel zaaien en maatregelen vertragen.
Van beide ‘frames’ is een klein stukje hier weergegeven. Het hele artikel staat op Substack, waar Klaas je ook meeneemt in een alternatief frame, Podimo – wekelijkse podcast met Dijkhoff en Segers- en Should TATA stay or should they go?