Ik las een interessante beschouwing van Ivan Krastev in The Atlantic. Ivan Krastev, een vooraanstaand politiek wetenschapper, vergelijkt de huidige tijd met 1989 en de jaren erna. Niet omdat de richting van de grote politieke ontwikkelingen hetzelfde is, maar omdat de snelheid van verandering vergelijkbaar is. Voor mij als liberaal voelt het vallen van de Berlijnse muur, het uiteenvallen van de Sovjetunie, de stijging van het aantal democratische samenlevingen en de hoogtijdagen van internationale handel en verbondenheid heel anders aan dan de huidige ontwikkelingen.

Roep je minder migratie, dan denken we automatisch aan asielzoekers. En dan vooral de groep die wel asiel zoekt, het niet krijgt, maar toch blijft hangen. Zie die nog maar eens weg te krijgen als ze zelf niet meewerken en het land van herkomst doet alsof de neus bloedt. De reden dat dat veel Nederlanders een doorn in het oog is, is logisch: het voelt onrechtvaardig omdat het dat is. Echte vluchtelingen zijn welkom, mensen die doen alsof ze vluchteling zijn en vervolgens door de mand vallen, die zijn geen minuut langer welkom.